Dodatki (dział 2)
Programowanie sieciowe
Programowanie sieciowe to przedstawienie problemu w postaci grafu, a następnie analizowanie takiego grafu przy zastosowaniu teorii grafów.
Programowanie sieciowe wykorzystywane jest przy planowaniu, harmonogramowaniu i kontroli realizacji przedsięwzięć (metody CPM i PERT, diagram Gantta). Programowanie sieciowe pomaga w identyfikacji odstępstw od planu i ich skutków, modyfikacjach harmonogramu.
- PERT PERT (ang. Program Evaluation and Review Technique)
- Diagram Gantta 1. Opis
Stochastyczna metoda planowania i kontroli projektu, wykorzystująca programowanie sieciowe, stosowana w zarządzaniu projektami. Została opracowana przez Departament Obrony Stanów Zjednoczonych w latach 1956-1957, na potrzeby marynarki wojennej USA podczas realizacji projektu budowy rakiet balistycznych Polaris. Początkowo wykorzystywana głównie przy dużych, wieloletnich programach wojskowych, z czasem znalazła również zastosowanie w projektach cywilnych.
W metodzie PERT projekt jest przedstawiany w postaci diagramu sieciowego, czyli grafu skierowanego, którego wierzchołki stanowią zadania składające się na projekt, natomiast łuki reprezentują ukierunkowane powiązania pomiędzy zadaniami i są do nich przypisane czasy trwania poszczególnych czynności wymaganych do przejścia do następnego zadania.
Podobnie jak w przypadku metody CPM istotą metody PERT jest analiza ścieżki krytycznej. Różnica pomiędzy obiema metodami polega na traktowaniu w metodzie PERT czasu trwania zadania jako zmienną losową, nie natomiast jako zmienną zdeterminowaną, jak w przypadku metody CPM.
Takie ujęcie czasu trwania zadań składających się na projekt pozwala zastosować metody statystyczne do oceny czasowego ryzyka ukończenia zadań, grup zadań i całości projektu oraz określania prawdopodobieństwa ich ukończenia w z góry zadanym terminie.
Parametry rozkładu prawdopodobieństwa czasu zakończenia zadania szacuje się na podstawie trzech zmiennych:
- optymistycznego czasu zakończenia zadania
- najbardziej prawdopodobnego czasu zakończenia zadania
- pesymistycznego czasu zakończenia zadania
W oparciu o te zmienne szacuje się czas oczekiwany zakończenia zadania, który jest podstawą analizy ścieżki krytycznej oraz wariancję czasu oczekiwanego, która określa spodziewaną różnicę szacowanego czasu oczekiwanego zakończenia zadania od rzeczywistego czasu trwania czynności. Metoda CPM, choć opracowana niezależnie, jest szczególnym przypadkiem metody PERT – takim, w którym wszystkie trzy zmienne czasowe poszczególnych zadań są równe.
Do najważniejszych zalet metody PERT należą:
- możliwość zarządzania dużymi i złożonymi projektami
- nieskomplikowane obliczenia
- graficzna prezentacja
- możliwość oceny ryzyka czasowego ukończenia zadań i projektu
- możliwość szacowania prawdopodobieństwa ukończenia zadań jak i całego projektu w zadanym terminie
Wady metody PERT to przede wszystkim:
- mała elastyczność metody w trakcie realizacji projektu ze względu na deterministyczny charakter sieci
- duża subiektywność przy ocenie czasów realizacji zadań.
Diagram Gantta to graf stosowany głównie w zarządzaniu projektami. Uwzględnia się w nim podział projektu na poszczególne zadania, oraz rozplanowanie ich w czasie.
Nazwa diagramów pochodzi od nazwiska ich twórcy, Henry'ego Gantta. Na przełomie XIX i XX wieku opracował on dla fabryki Bethlehem Steel System Zadań i Premii (The Task and Bonus System) i opublikował go następnie w „Engineering Magazine”. System ten stworzył podstawy nowoczesnego zarządzania projektami, wnosząc m.in. metodę tworzenia diagramów Gantta, pozwalających na prezentacje wykresów ukazujących harmonogram zadań w projekcie.
Istnieje wiele metod tworzenia diagramów Gantta, jak również duża ilość możliwych do zastosowania oznaczeń.
2. Bardziej popularne oznaczenia
A oto przykładowy diagram z zastosowaniem powyższych oznaczeń:
